Over kiwi's, dolfijnen, zeeleeuwen en ander moois

Aangekomen op het zuider eiland, zijn we direct langs de oostkust naar Kaikoura gereden en daar wel 4 dagen gebleven.
We konden ons niet losmaken van die prachtige zee met z'n zeeleeuwen, dolfijnen en coastwalks. Kaikoura ligt aan een schiereiland, dat als en plateau boven de zee uitkomt en ook nog eens een zee heeft die al heel snel honderden meters diep wordt. De wandeling langs de kust hebben we wel 2 x gedaan en het geboekte boottripje leverde een enorme hoeveelheid aan dolfijnen op (zie filmpjes). Inmiddels zijn we ook weer aan het hardlopen geslagen, dus hebben we nog twee keer de kust, maar dan rennend gezien. Verder enorme golven, waar volop op gesurft wordt en een kolonie zeeleeuwen, zo langs de parkeer plaatsen! Je kunt je wel voorstellen; alweer een geweldige ervaring!

Op kerstavond hebben we heerlijk gegeten bij The Green Dolphin, met een prachtig uitzicht op de zee. Van de rest van de kerst hebben we weinig meegekregen. Geen versieringen op straat, bijna niets in de winkels en al helemaal niet in de huizen. Het enige is dat op eerste kerstdag alle winkels en kroegen dicht zijn en er niemand te bekennen is op straat. Erg saai hier dus, zeker met regen. Kan je beter die vrieskou in Nederland hebben!

Op eerste Kerstdag zijn we via een pas de bergen van het binnenland ovrgestoken en kwamen we bij de westkust uit. Dit is het gebied van Kerewin (dat prachtige boek van Keri Hulmes, een Maoiri die uit dit gebied komt) aan de Abel Tasman zee. Toch een beetje Nederlands, dus toch een beetje chauvinistisch gevoel. Hier is de natuur niet alleen overweldigend, maar komen ook twee gletschers nagenoeg in zee uit.
Na een mooie overnachting aan een klein meertje (met kampvuur, ja) hebben we in Hokitika een Kiwi Centre bezocht, want we moeten die beesten toch life gezien hebben in dit Kiwiland! Daarna naar beneden afgezakt naar het plaatsje Franz Josef Glacier (naar de Keizer van Oostenrijk die van WO1). Toen we wakker werden scheen de zon zowaar weer, dus snel op staan en op weg naar de gletscher. Vanaf de parkeerplaats een uurtje lopen en je staat aan de voet van de gletscher! Dat kunnen die Nieuw Zeelanders wel; tracks en walks aanleggen. Zit er allemaal even prachtig uit! Wel een beetje jammer dat we met blote voeten een stuk door het smelwater moesten lopen. KOUD!

Na een kop koffie, 24 kilometer verderop de tweede gletscher, die van Mount Fox, bekeken. Hier kwamen we met nog minder inspanning, nog dichter bij de voet van de gletscher. De helicopters vliegen hier af en aan, maar wij bewaren dat voor als Tim er is en dan gaan we vanaf de andere kant Mount Cook vanuit de lucht bekijken (ja Kit, het gaat er toch van komen!).

Vervolgens zijn we via het-meest-gefotografeerde-meertje-van-NZ i.v.m. de weerspiegeling van de besneeuwde bergtoppen (vandaag geen zon dus helaas niet), naar het strand van Gillespies Beach gereden om daar te gaan overnachten - na een strandkampvuur. Vandaag toch een uurtje of 4 gewandeld, dus dat slapen zal wel lukken.
We beleven weer een hele nieuwe dimensie van NZ. Morgen gaan we op weg naar de fjorden, helemaal in het Zuid-Westen.
Tot zover.

Oh ja, als je toch een minpuntje wilt weten; dan zijn het de zandvliegen, die ons op dit moment met honderden op het strand en op de kampeerplaats overvallen met hun jeuksteekjes.